پانسمان زخم با عسل

آیا واقعا عسل برای پانسمان زخم مفیده؟

هزاران ساله که عسل به عنوان پانسمان زخم مورد استفاده قرار می گیره، اما تنها در زمان های اخیر توضیح های علمی برای اثربخشی اون در دسترس قرار گرفته. اخیرا مشخص شده که عسل یک پانسمان زخم بیولوژیکی با فعالیت های زیستی متعدده که به طور هماهنگ برای تسریع روند بهبود زخم عمل می کنه.

خواص فیزیکی عسل روند درمان رو هم تسریع می کنه: اسیدیته اون باعث آزاد شدن اکسیژن از هموگلوبین میشه و در نتیجه محیط زخم رو برای فعالیت پروتئازهای(پروتئاز:آنزیمهایی گفته می شه که باعث تجزیه پروتئین ها می شند) مخرب مساعد نمی کنه. عسل دارای فعالیت ضد باکتریایی وسیعی هست ، اما بین عسل های مختلف تفاوت زیادی در قدرت پانسمان زخم وجود داره ، ۲ نوع فعالیت ضد باکتریایی وجود داره. در اکثر عسل ها این فعالیت به دلیل پراکسید هیدروژن هست ، اما بیشتر اون توسط آنزیم کاتالاز(کاتالاز :یک نوع آنزیم) موجود در خون ، سرم و بافت های زخم غیرفعال می شه. در عسل مانوکا ، فعالیت به دلیل متیل گلیوکسال (متیل گلیوکسال:یه ترکیب شیمیایی) هست که غیر فعال نمیشه. عسل مانوکا که در محصولات مراقبت از زخم استفاده می شه که میتونه با رقیق شدن مقدار قابل توجهی از ترشحات زخم رو تحمل کنه و همچنان فعالیت کافی برای جلوگیری از رشد باکتری ها رو حفظ کنه.

شواهد خوبی وجود داره که عسل همچنین دارای فعالیت های زیستی هست که پاسخ ایمنی رو تحریک میکنه (بنابراین باعث رشد بافت ها برای ترمیم زخم میشه) ، التهاب رو سرکوب میکنه و دبریدمان اتولیتیک (دبریدمان اتولیتیک : به برش، برداشت یا حذف یک بخش از بافت مرده ، عفونی شده یا صدمه دیده از بدن بیمار، به منظور تسریع روند جایگزینی یا ترمیم طبیعی در بافت سالم اطراف اون و بهبود در اون قسمت گفته میشه) سریع رو ایجاد میکنه. شواهد بالینی برای این اقدامات وجود داره و تحقیقات و توضیحات علمی برای اون ها ارائه میشه.

چرا عسل یک پانسمان فوق العاده برای زخمه؟

عسل یک پانسمان زخم فوق العاده هست. هر یک از فعالیتهای عسل برای ارتقائ سلامتی شما رو میشه  به طور جداگانه در محصولات دارویی یافت ، اما در عسل همه اونها وجود داره و برای افزایش روند بهبودی با هم همکاری می کنند. علاوه بر این ، یه مزیت اضافی از خواص فیزیکی عسل ایجاد یک محیط شفابخش مرطوب هست ، که در اون فعالیت ضد باکتریایی شرایط مرطوب رو که به رشد باکتری ها کمک می کنند از بین می بره. عفونت باکتریایی می تونند از طریق اثرات مستقیم باکتری ها بر بافت زخم یا اثرات مخرب التهاب بیش از حد کمک کنند ، اما ترکیب فوق فعالیت ضد باکتریایی و ضد التهابی درون عسل ، همراه با عمل تخریب جدا شدن از درمان جلوگیری کنه. اسلوف (که محلی برای باکتری های ایجاد کننده التهاب است) ، ممکن است توضیح بده که چرا عسل میتونه به آسانی باعث بهبود زخم های مزمن شود. لازم به ذکر است که شرایطی وجود دارد که می توان با التهاب روند بهبودی راکد رو دوباره آغاز کرد و تحقیقی انجام شده است که نشان میده بهبود زخم میتونه تا حد معینی با سلول های زنده بهبود پیدا کنه ، اما تنها با غلظت های بسیار کم باکتریایی که واکنش التهابی موضعی رو افزایش می دهند اما برای کند کردن بهبود کافی نیستند.. این امر می تواند ملاحظاتی رو به وجود آورد که عسل شروع کننده بهبود زخم های مزمن است که برای مدت زمان طولانی شفا نیافته.

چطوری با عسل زخممون رو پانسمان کنیم؟

برای کارکردن بهتر این فعالیت های زیستی ، لازمه عسل رو در سطح بستر زخم نگه داریم. این امر با استفاده از پانسمان اولیه که در اون عسل در یک ماده جاذب آغشته شده ، به دست می آید. پانسمان اولیه مطلوب آن است که بتواند ترشحات زخم رو جذب کرده و تماس مداوم زخم با عسل رو ایجاد کند.

عسل رو می توان بر روی هر نوع زخم در هر مرحله از بهبودی استفاده کرد ، اما احتیاط های خاصی باید رعایت بشه. عسل همیشه باید استریل شود ، اگرچه سلولهای باکتریایی رویشی در عسل توسط خود عسل طبیعی از بین می رند ، اما بعضی باکترها اینطور نیستند. این نوع باکتری ها ممکنه گاهی در عسل طبیعی ایجاد شوند و اگر از طریق ترشح زخم عسل به غلظت زیر مهاری رقیق شود ، می توانند در بافت زیرین پوست جوانه بزنند.

عقیم سازی عسل از این باکتری ها باید با تابش گاما انجام شود ، نه حرارت ، که باعث از بین رفتن فعالیت ضد باکتریایی می شود. علاوه بر این ، بسیاری از عسل مانوکا که برای خرید در دسترس هستند ، به غیر از عسل که به عنوان محصول مراقبت از زخم ثبت شده ، متیل گلیوکسال (متیل گلیوکسال:یه ترکیب شیمیایی) کمی دارند یا به طور کلی خالی از اون هستند. حتی برخی از محصولات مراقبت از زخم ساخته شده با عسل غیر مانوکا وجود دارد که حاوی هیچ متیل گلیوکسال نیست. فعالیت ضد باکتریایی محصولات عسل غیر مانوکا به دلیل محتوای قند و پراکسید هیدروژن هست.

با رقیق شدن عسل با ترشحات زخم ، عمل بازدارندگی قند از بین می ره و پراکسید هیدروژن با فعالیت کاتالاز(کاتالاز :نوعی آنزیم) موجود در سرم و بافت های زخم از بین می رود. در زخم های ملتهب ، عسل ممکن است باعث درد موقتی خفیف بشه. این به این دلیله که التهاب انتهای عصبی گیرنده گیرنده رو حساس می کند که ممکن است به اسیدیته عسل پاسخ دهد. استفاده از پانسمان های عسلی که در اونها عسل ژل شده یا باعث کندی ترشح می شود ، تأثیر اسیدیته را در زخم کاهش می دهد و در نتیجه درد کمتری نسبت به استفاده از عسل ساده یا پانسمان گاز آغشته به عسل ایجاد می کند.

آیا واقعا در عمل هم عسل برای پانسمان زخم موثره؟

از دیدگاه بالینی ، شواهد زیادی برای حمایت از استفاده از عسل در مراقبت از زخم وجود داره ؛ با این حال برخی از بررسی ها هنوز به این نتیجه رسیده که فقدان شواهد بالینی واقعی وجود داره. مطالعات بالینی از طریق سایر آزمایشات کنترل شده تصادفی ، مطالعات غیر تصادفی ، مطالعات موردی کنترل شده ، و سپس مطالعات موردی موثر بودن عسل رو تایید کرده اند. توجه به این نکته ضروری است که FDA ( آزانس ملی سلامت آمریکا) نیازی به انجام چنین آزمایشات مبتنی بر شواهد ندارد و بنابراین ، فقدان مطالعات با کیفیت بالا برای هر یک از پانسمان هایی که در حال حاضر در مراقبت های استاندارد مدرن زخم استفاده می شود وجود دارد. ناکافی بودن کارآزمایی های تصادفی مقایسه ای برای پانسمان زخم به طور کلی و مشکلات پیش آمده برای به دست آوردن شواهد با کیفیت بالا ، توسط Leaper98 مورد بحث قرار گرفته و به این نکته اشاره کرده که وقتی شواهد بالینی از بالاترین سطح در این مورد در دسترس نیست ، سپس در مورد شیوه های درمان با عسل تصمیم گیری می شه. باید بر اساس هرگونه شواهد تجربی موجود باشه. اگرچه انتقاد از کیفیت مطالعات موجود به خوبی پذیرفته شده ، اما حداقل ۳۵ آزمایش تصادفی کنترل شده در مورد استفاده از عسل در سطح وسیعی منتشر شده .

نتیجه گیری

با استناد بر شواهد بالینی و ترکیبات موثر در عسل طبیعی مخصوصا عسل مانوکا به عنوان یک ابزار مهم برای مراقبت از زخم و پانسمان ها هست.

ترجمه از سایت :

https://www.hmpgloballearningnetwork.com/site/wounds/article/honey-biologic-wound-dressing